4 Kasım 2011 Cuma

Annemi Özlemek İstiyorum

Neredeyse sekiz aydır, hemen her günüm, annemle ve onun evinde geçiyor. Günde ortalama 12 saat boyunca annemle beraberim. Evet o kendi kendine takılıyor; yemek yapıyor, alışverişe gidiyor, ütü yapıyor vs. fakat ben ya televizyon izleyerek, ya kitap okuyarak öyle sepet gibi oturuyorummm ve tabi sıkılıyorum. Gün içerisinde  arada dışarı da çıkıyoruz tabi, çay kahve içmeye, yani dışarıda da beraberiz. Sürekli bir muhabbet etme ihtiyacı doğuyor sürekli bir arada olunca. Siyasetten spora, yemek tariflerinden modaya, sokaktaki insanların giysilerinden çekirdek ailenin bireylerini çekiştirmeye kadar tüm sohbet konularını tüketiyoruz.

Kahvaltı edip, öğle yemeği yiyip, televizyon izleyip, sohbet ettiğimiz, bir kafeye gidip oturduğumuz ve tabi birbirimizin suyuna gittiğimiz günler, iyi-kıymetli günlerimiz. Bir de bugün olduğu gibi birbirimizi gırtlaklamak istediğimiz günlerimiz var. İkimizin de tersimizden kalktığı ve birbirine yok yere sinir olduğu günler, bugün olduğu gibi.

Son keşfim! Bozuk sinirlere ilaç gibi:)
Anne gece uyuyamamıştır ve B.'nin kapıyı çalmasıyla tatlı uykusundan uyanmıştır. B. kahvaltı öncesinde banyo yapmayı hayal etmiştir ama annenin evindeki termosifonda yeterli düzeyde sıcak su yoktur. B. banyo yapamadan kahvaltıya otururlar.

B: Bu zeytin yukarıdaki marketten mi?
Anne: Evet.
B: Çok tuzlu bu ya.
Anne: Hafta başından beri yiyorsun ama.
B: Yani????
Anne: Yeni mi fark ettin tuzlu olduğunu?
B:Alllah Allah, tuzlu işte.
Anne: Sana öyle geliyor.
B: Ne demek sana öyle geliyor? Tuzlu işte.
Anne: Bak ben de yiyorum, tuzlu değil. Sana öyle geliyor.
B:  Çıldırtırsın insanı ya. Zeytin tuzlu, elimizdeki veri bu. Mesele kime tuzlu geldiği değil. Tuzlu işte.
Anne: Öfff uzatma.
B: Sen uzatıyorsun, çok sıkıldım.

Anne kalkıp çay koymaya gider ve kahvaltının sonrası derin bir sessizlik içerisinde (yeme içme sesleri dışında) geçer. Günün geri kalanının nasıl geçeceği ise taraflardan birinin iyi niyetine ya da hiçbir şey olmamış gibi davranmasına bağlıdır.

Gergin ortamlardan pek hoşlanmadığım için annemin suyuna giderek, tartışmaları  unutan-unutturan genelde ben oluyorum. Ancak o gün yine de sıkıntılı geçiyor. Mesela şu anda da annem fena halde sinirime dokunuyor, sebepsiz yere, ama yapacak birşey yok. Kendisi şu an interaktif bir şekilde, yani televizyonla konuşarak haberleri izliyor!

Belki ikimiz de gayet iyi niyetli davranıyoruz ve iyi niyetliyiz ama her gün birlikte olmak başka birşey gerçekten. Başlıkta da belirttiğim gibi artık annemi özlemek istiyorum. Öyle çok özlemeliyim ki hatta saçmalıkları bile burnumda tütsün. Lütfen Tanrı'm bu fırsatı bana ver.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder