Hava durumu; tozlu, rüzgarlı, basık ve sıcak. Resmen bir toz bulutunun içinde yaşıyoruz. Balkonu yıkıyorum, yarım saat sonra her yer kuru ve toz. Boşa bir çaba ama yapmasam da balkon kumsala dönecek.
Dün sabah okuldaki annelerle uluslarası günde giyeceğimiz Türkiye tshirtleri için biraraya geldik. Ne kadar da mühim bir mevzu. Buraya ve okula yeni gelmiş, sinir bozucu derecede süslü ve kokoş bir annenin muhteşem fikri nedeniyle tshirt yaptırmıştık. Kendisi organize etti, tanesi 50 TL. Tshirtleri bir getirdi hepsi mendil kadar, bazılarına iyi oldu ama bana hiç iyi olmadı; ilk olarak tshirt sentetik ve fena halde üzerime yapmıştı, göbeğim ortada. Bu korkunç tshirtlere çocuklarınki dahil bir sürü para verdim. Diğerleri de verdi tabi ayyy nolucak 2 saat giyicez diyerek. Ben herzamanki gibi sinir oldum. Giymeyeceğimiz birşeye para vermenin siniri yanısıra, bir süredir fark ettiğim üzere süslü kadınlara ekstra sinir oluyorum. Çocukları okuldan almak için böyle podyuma çıkacakmışcasına süslenip gelmiyorlar mı? Aslında banane di mi? İsteyen süslenmesin, isteyen süslensin. Fakat uzun düşünmeler ve analizler sonuca şu karara vardım; sinir oluyorum çünkü kıskanıyorum. Niye kıskanıyorum? Çünkü ben de bakımlı ve havalı olmak istiyorum. Eeee ol o zaman, kim tutuyor seni? Kendim tutuyorum ve vaktim yok, bir de potansiyel yok. Mesela benim saçlarım rahat durmuyor, karışık, öyle maşaydı föndü uğraşamıyorum ve sıkılıyorum yaparken. Cildim fena, 41,5 yaşında yüzümde hala sivilce çıkıyor, cildim bozuk. Bu kadınların cildi pamuk gibi, basıyor bronzerı görüntü şahane. Ben fondöten sürsem dert, sürmesem dert. Bir giydiklerini bir daha giymiyorlar, benim böyle bir gardrop potansiyelim yok. Ve ne kadar istesem de öyle derli toplu giyinmeyi beceremiyorum. Derdim mi yok bu aptalca konularla uğraşıyorum. BÜYÜK OLASILIKLA. O kadınları görmediğimde, onlarla görüşmediğimde, etrafımda olmadıklarında rahat ve mutluyum ama olduğum haliyle. Fakat bu kadınlar beni manasızca tetikliyor. Görüşme o zaman diyebilirsiniz? Çoluk çocuk, okul bağlantıları nedeniyle maalesef kaçış yok.
Tshirt konusuna dönecek olursak, bugün gittim kendime, pamuklu bir Türkiye tshirtü siparişi verdim, inşallah yetişecek. Çocuklara da giydirmeyeceğim. Tabi boş yere bir sürü para harcamış oldum bir kere giyeceğim bir tshirt için ama o gün sinir olmaktan daha iyidir diye düşündüm. Geçen sene Dangolozlardan baymıştım, bu sene de bunlardan bayıyorum.
Ve son derece manalı postumun sonuna geldim. Görüşmek üzere
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder