Tombi de Garmin de uyudu. Ben de son abur cuburlarımı mideme indirmekle meşgulüm. Yarın diyetisyene gidiyorum ve Cuma günü de spor yapmaya başlayacağım. O kadar çok yedim ki son günlerde artık yiyecek halim kalmadı. Diyorum ki bu sefer şu kilo işini bitireyim, şöyle incecik, havalı bir kadın olayım. Hayırlısı bakalım. İnce ve havalı bir kadın olmanın yanısıra bir de sakin, huzurlu ve sevgi dolu olsam? İyi olur vallahi. Ama ben yine kıskanç ve sinir bir ruh hali içerisindeyim. Eltilerimden biri hamile imiş. Bugün öğrendik. "Eeeee bundan sanane, senin nurtopu gibi bir oğlun var, daha ne?" diyebilirsiniz. Haklısınız da. Fakat ben bir süredir de ikinci çocuk meselesine taktım. Ve sevgili eltim de ikinci çocuğuna hamile. Çocuk büyütmenin fena halde yorucu bir eylem olduğunu görmeme rağmen, bir çocuğum daha olmasını cidden istiyorum. Fakat malum, ben öyle "hadi" diyince çocuk sahibi olamıyorum. Yani olayı projelendirmem lazım. Bu da zor, sinir bozucu bir durum, Garmin'in de istemesi lazım. Halbuki mesela eltimin durumunda, bir gün doğum kontrol hapını içmeyi unutuyor ve hop hamile kaldı bile.
Yaaa açık konuşayım, kıskanıyorum işte, böyle şıp diye hamile kalabilmelerini, işlerinin kolay akmasını. Binlerce kez şükrediyorum oğlumun varlığı için. Ama işte insanoğlu, bir tane oldu ya, bir tane daha olsun istiyorum. Bu arada işsiz güçsüz ve iş anlamında umutsuz bir anne olarak, çocuklarıma nasıl bir gelecek kuracaksam. Bazen kendimle ilgili çok hayal kırıklığına uğramış hissediyorum. Kızıyorum kendime. Bir de oturmuş neler düşünüp, nelerle vakit kaybediyorum. Kendime kızmakla kalmayıp, bir de yüzüme şöyle sağlam bir patlatsam iyi olacak aslında.
Ne bileyim yahu, toparlanmak istiyorum, huzurlu, tatlı bir insan olmak istiyorum, bir de iş ve ikinci çocuk istiyorum. Saçmalamaya son veriyorum ve herkes mutlu olsun diyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder