Şu satırları yazmak uğruna uyumamam büyük risk çünkü belki de bu gece sadece 2 saat uyuyabileceğim. Evet artık, çok şükür, iki çocuk annesiyim. Tombi'nin Lokum gibi bir kardeşi var. Yaşları birbirine yakın iki çocukla hayat yorucu. Günler şöyle geçiyor; sabah kalkıyorum ve bir bakmışım akşam olmuş. Kimi günler yüzümü yıkamaya öğleden sonra fırsat buluyorum, günlerce evden çıkmayabiliyorum, pijamalarım ikinci derim. Ve sürekli olarak 'Acaba Tombi'yi ihmal mi ediyorum, ayyyy yoksa Lokum, Tombi ile oynayacağım diye çok mu ağladı?' diye vicdan azabı çekiyorum. Rahat bir banyo benim için lüks ya da oturup Garmin'le yemek yemek. Şikayetçi miyim? Kesinlikle hayır. Yüzümü geç yıkamak, hızlı banyo yapmak çok problem değil. Ama uyku... Öyle özledim ki uyumayı. Kısaca şu sıralar genel olarak çok uykum var. Ve şimdi uyumaya gidiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder